هادی صمدیه؛ حسین کارشکی؛ سید امیر امین یزدی؛ الهه حجازی
چکیده
احساس تعلق به دانشگاه با جنبههای متعددی از سلامت روانی-اجتماعی دانشجویان ارتباط دارد. با این حال در مفهومسازی و سنجش این سازه، ابهامات زیادی وجود دارد. اندک ابزارهای طراحی شده در حیطه آموزش عالی نیز بیشتر میزان احساس تعلق را میسنجند و اندازهگیری مؤلفههای تعلق به دانشگاه در مطالعات قبلی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش ...
بیشتر
احساس تعلق به دانشگاه با جنبههای متعددی از سلامت روانی-اجتماعی دانشجویان ارتباط دارد. با این حال در مفهومسازی و سنجش این سازه، ابهامات زیادی وجود دارد. اندک ابزارهای طراحی شده در حیطه آموزش عالی نیز بیشتر میزان احساس تعلق را میسنجند و اندازهگیری مؤلفههای تعلق به دانشگاه در مطالعات قبلی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، ساخت و اعتباریابی مقیاس احساس تعلق دانشجویان به دانشگاه بود. در یک طرح همبستگی و از نوع ساخت ابزار، 345 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در مرحله اول و 477 نفر از دانشجویان دانشگاه بیرجند در مرحله دوم به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی در مرحله اول، چهار عامل با 72/49 درصد تبیین واریانس را نشان داد که شامل مؤلفههای تعامل با استادان، تعامل با همسالان، جو دانشگاه و عزت نفس بود. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که مدل چهار عاملی دارای برازش است و ضریب آلفای کرونباخ خردهمقیاسها در دامنه 90/0-75/0 گزارش شد. به علاوه، تحلیلهای دیگر شواهدی را برای حمایت از همسانی درونی، روایی همگرا و روایی واگرای مقیاس احساس تعلق فراهم کردند و مشخص شد که هر کدام از ابعاد این مقیاس با مقیاسهای تعهد به دانشگاه، تنهایی اجتماعی-هیجانی، رضایت از زندگی، افسردگی و درگیری عاملی روابط معنادار داشت. بعلاوه، نتایج ضریب بازآزمایی خردهمقیاسها در دامنه 74/0–64/0 قرار داشت. مطابق با یافتههای پژوهش حاضر، مقیاس احساس تعلق دانشجویان به دانشگاه از ویژگیهای روانسنجی مطلوبی برخوردار است و میتوان از آن به عنوان ابزاری معتبر استفاده نمود.
شیوا زارع زاده خیبری؛ سید امیر امین یزدی؛ شهربانو عالی؛ حسین کارشکی
چکیده
تحول دیداری-فضایی یکی از مهمترین بنیانهای تحول است که نقش عملکرد اولیهی تمام یادگیریها و ارتباطات را بازی میکند و بازنماییهای ذهنی راجع به دنیای بیرون را شکل میدهد. از طرفی این تحول همزمان در بردارنده ی اطلاعات فضایی است و کلیهی حرکات را در فضا جهت میدهد. سنجش این تحول و ابعاد مختلف آن طی سالهای ابتدایی زندگی بسیار ...
بیشتر
تحول دیداری-فضایی یکی از مهمترین بنیانهای تحول است که نقش عملکرد اولیهی تمام یادگیریها و ارتباطات را بازی میکند و بازنماییهای ذهنی راجع به دنیای بیرون را شکل میدهد. از طرفی این تحول همزمان در بردارنده ی اطلاعات فضایی است و کلیهی حرکات را در فضا جهت میدهد. سنجش این تحول و ابعاد مختلف آن طی سالهای ابتدایی زندگی بسیار حیاتی است، زیرا با داشتن این اطلاعات میتوان ظرفیت دیداری- فضایی کودک را تخمین زد و تغییر این ظرفیت پایهای را در جریان تحول بررسی کرد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ویژگیهای روانسنجی پرسشنامهی تحول دیداری-فضایی (هری واچس، 2014) است. به همین منظور این پرسشنامه بر روی 348 کودک پیش از دبستان در شهر مشهد که به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای بهطور تصادفی انتخاب شدند، اجرا و شاخصهای روانسنجی با استفاده از نرمافزارهای آماری SPSS و Lisrel به ترتیب نسخه ی22 و 30/9 محاسبه شد. یافتهها نشان داد که پرسشنامه از روایی محتوا و سازه و نیز پایایی مطلوبی برخوردار است. نتایج تحلیل عاملی تائیدی نیز نشان داد که ساختار پرسشنامه، برازش قابلقبولی با دادهها دارد. این عوامل مطابق با پژوهش اصلی، عاملهای آگاهی حسی و بدنی؛ مکانیابی در فضا؛ ارتباط بدن با محیط، ارتباط اجزا مختلف محیط با یکدیگر و دیگران؛ نگهداری فضایی؛ استدلال دیداری منطقی و تفکر بازنمایی نام گرفتند و ضرایب همسانی درونی آنها به ترتیب برابر با 83/0، 79/0، 67/0، 80/0، 72/0 و 61/0 به دست آمد. این نتایج نشان داد که پرسشنامه تحول دیداری-فضایی واچس میتواند بهعنوان ابزاری مناسب برای سنجش سازهی تحول دیداری-فضایی در ایران استفاده شود.